คืนส่งท้ายปีเก่า – ปิดฉากปีที่มีความหมาย

วันสุดท้ายของปีผ่านไปอย่างเงียบสงบและเต็มไปด้วยการไตร่ตรองลึกซึ้ง คืนนี้ เมื่อเสียงระฆังแห่งเที่ยงคืนดังขึ้น เราจะก้าวเข้าสู่ปีใหม่ชั่วคราว สำหรับฉัน วันนี้เป็นวันที่พิเศษเสมอ ท่ามกลางช่วงเวลาแห่งการเปลี่ยนผ่านนี้ ฉันยังคงนั่งอยู่ที่นี่อย่างเงียบๆ บันทึกเรื่องราวของพระอาจารย์และการเดินทางอันยิ่งใหญ่ของท่าน

เช้านี้ ทุกคนตื่นแต่เช้า อันห์เคือง พุทธศาสนิกชนจากเวียดนาม ได้นำของขวัญอันล้ำค่ามาจากอาจารย์ โอ ดาน ฟัท มอบให้แก่ บ๋าว และ เกี๊ยบ โดยปกติแล้ว อาจารย์ไม่เคยมอบอักษรศิลปะให้ใครหากยังไม่ได้พบกัน แต่เพราะความชื่นชมในความเสียสละและความมุ่งมั่นของพวกเขา ท่านจึงยกเว้นเป็นกรณีพิเศษ อาจารย์มอบอักษร "พุทธ" ให้แก่ เกี๊ยบ เพื่อเตือนใจถึงเส้นทางแห่งการตรัสรู้ และมอบอักษร "กตัญญู" ให้แก่ บ๋าว ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของความภักดีและความเสียสละ

แม้ว่าจะเป็นวันสุดท้ายของปี แต่พุทธศาสนิกชนจำนวนมากยังคงเดินทางมาถวายสังฆทาน นำสิ่งของจำเป็นและยารักษาโรคมามอบให้กับคณะเดินทาง ความมีน้ำใจของพวกเขาทำให้ฉันตระหนักถึงความเมตตาที่ไม่มีขอบเขตอีกครั้ง

หลังจากเก็บภาพความทรงจำและแลกเปลี่ยนคำอวยพรปีใหม่ พระอาจารย์และคณะก็ออกเดินทางต่อ และในช่วงเวลาที่งดงามนั้นเอง สุนัขตัวเล็กตัวหนึ่งเดินเข้ามาแตะเท้าของพระอาจารย์อย่างแผ่วเบา ราวกับต้องการกล่าวคำอำลาปีเก่า

ปีนี้กำลังจะสิ้นสุดลง ทิ้งไว้เพียงความทรงจำมากมาย เป็นปีแห่งการเปลี่ยนแปลงอันลึกซึ้ง โดยเฉพาะสำหรับผู้ที่มีศรัทธาในคำสอนของพระอาจารย์ ปีนี้เป็นปีที่ท่านปรากฏตัว ท่ามกลางอุปสรรคและความท้าทายมากมาย แต่ก็เป็นปีที่ภาพของ "ก้าวย่างแห่งสันติสุข" ได้กลับมาอีกครั้งในการเดินทางอันยิ่งใหญ่นี้ ไม่ใช่ทุกคนในชีวิตนี้ที่จะมีโอกาสได้เห็นเส้นทางเช่นนี้

สำหรับฉัน ปีนี้เป็นปีที่ฉันได้เรียนรู้อะไรมากมาย ฉันมีความอดทนมากขึ้น ลดความโลภ และละทิ้งความโกรธลง ขณะที่ฉันเขียนบรรทัดสุดท้ายนี้ ปีใหม่ก็ได้มาถึงสถานที่ที่ฉันอยู่

ขอให้ทุกคนมีปีใหม่ที่เต็มไปด้วยความสงบสุขและความรุ่งเรือง!
ขอให้พระอาจารย์และคณะสงฆ์เดินทางโดยสวัสดิภาพและมีความหมาย
ขอให้พระอาจารย์สามารถก้าวข้ามกิเลส โทสะ และโมหะ และบรรลุถึงการตรัสรู้สมบูรณ์