เช้านี้ พระอาจารย์ออกบิณฑบาตและฉันภัตตาหาร ณ สถานที่ที่คณะหยุดพักค้างคืน เมื่อคืนที่ผ่านมา คณะได้พักอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ ที่เงียบสงบ ชาวบ้านพากันมารวมตัวกันเป็นจำนวนมากเพื่อทำพิธีถวายทานด้วยความเคารพศรัทธาเป็นอย่างยิ่ง ที่พิเศษคือ มีพุทธศาสนิกชนจากเวียดนาม ออสเตรเลีย และสหรัฐอเมริกามาร่วมกราบไหว้และถวายปัจจัยแด่พระอาจารย์ ทำให้บรรยากาศเต็มไปด้วยความศักดิ์สิทธิ์และอบอุ่น

เมื่อคืน อากาศหนาวเย็นมาก อุณหภูมิลดลงเหลือเพียงประมาณ 10 องศาเซลเซียส เมื่อมีคนถามพระอาจารย์ว่าหนาวหรือไม่ ท่านตอบว่า "หนาว" แต่ท่านกล่าวเสริมว่า "ตอนนี้ต้องฝึกทนหนาว ถ้าแค่นี้ยังทนไม่ได้ แล้วจะมีพลังพอที่จะบำเพ็ญเพียรที่เทือกเขาหิมาลัยได้อย่างไร?"

วันนี้ พระอาจารย์ได้รับภัตตาหารมากมาย ไม่เพียงพอสำหรับตัวเอง แต่ท่านยังขอเผื่อให้คณะทั้งหมดด้วย

พุทธศาสนิกชนชาวเวียดนามท่านหนึ่งรู้สึกซาบซึ้งใจเป็นอย่างมากเมื่อได้เตรียมอาหารด้วยมือตัวเองและนำมาถวายแด่พระอาจารย์ เธอแบ่งปันความสุขในการได้กราบไหว้และมีส่วนร่วมในเส้นทางจาริกบุญนี้

ผู้ใหญ่บ้านรู้สึกปลื้มปิติที่ได้ต้อนรับคณะ ท่านกล่าวว่าการที่พระอาจารย์แวะมาที่หมู่บ้าน ถือเป็นเกียรติอย่างสูงและนำความสงบสุขมาสู่ชุมชน

"เมื่อกินข้าวเสร็จ เราก็เดินทางต่อ
แม้จะมีเสียงร้องไห้ของนายพรานก็ตาม"

จุดพักกลางวันของวันนี้เป็นบึงดอกบัวที่สวยงาม มอบบรรยากาศอันสงบและผ่อนคลายแก่คณะ

พระธุดงค์จากประเทศไทยท่านหนึ่ง เมื่อเห็นคณะเดินผ่านมา ก็รีบข้ามถนนมาเพื่อทักทายและทำความเคารพเพื่อนสหธรรมิก เป็นช่วงเวลาที่งดงามและอบอุ่นใจ

ช่วงบ่าย คุณเธรวัตกลับมาสมทบกับคณะอีกครั้งหลังจากแยกตัวไปทำงานเป็นเวลา 6 วัน การกลับมาของเขาทำให้ทุกคนดีใจมาก เขาแบ่งปันว่าเขาคิดถึงพระอาจารย์มากและรู้สึกถึงความผูกพันที่พิเศษกับท่าน วันนี้เขาสวมเสื้อที่พิมพ์ภาพของพระอาจารย์มินห์ตูเอ้ แสดงถึงความเคารพอย่างลึกซึ้ง

ใกล้ถึงจุดพักแรมช่วงค่ำ พระอาจารย์ชาวไทยรูปหนึ่งบังเอิญพบคณะขณะเดินทาง ท่านถึงกับเลี้ยวรถกลับมาเพื่อกราบนมัสการพระอาจารย์ของคณะ เป็นอีกภาพที่งดงามของการเชื่อมโยงทางจิตวิญญาณในการเดินทางครั้งนี้

จบวันแห่งการจาริกแสวงบุญที่ดีงาม คณะเดินทางเพิ่มอีก 10 กิโลเมตร ขณะนี้อยู่ไม่ไกลจากเมืองบุรี คาดว่าต้องใช้เวลาประมาณ 45 วันจึงจะถึงชายแดนเมียนมา

ขอปิดท้ายเส้นทางวันนี้ด้วยพระวจนะจาก พระธรรมบท หมวดดอกไม้ ข้อที่ 51

"ดุจดอกไม้ที่งดงาม
มีสีสันแต่ไร้กลิ่นหอม
ฉันใด คำพูดที่ไพเราะ
แต่ปราศจากการปฏิบัติ ก็ย่อมไร้ผล ฉันนั้น"